Special New Year ; แก้มฟูของตะวัน
Special New Year (ยังไม่ตรวจคำผิด) "ใครสั่งใครสอนให้ใส่เสื้อแบบนี้" ตะวันดุคนตัวเล็กที่นั่งไขว่ห้างโชว์ขาอ่อนแวบๆแวมๆอยู่ปลายเตียง ม่านฟ้าใส่เสื้อไหมพรมแขนยาวสีแดงตัดกับผิวขาวๆของน้องเป็นอย่างดี แก้มฟูๆของม่านฟ้าแดงพอๆกับเสื้อที่ใส่อยู่ มือน้อยกำผ้าปูเตียงแน่นด้วยความประหม่าจนนิ้วซีด ตากลมใสเงยหน้ามองพี่ตะวันที่ยืนปั้นหน้าดุกอดอกอยู่ตรงหน้านี้ "เสื้อพี่คับ" "พี่ไม่เคยมีเสื้อแบบนี้" "มันอยู่บนตัวหนู แปลว่าเป็นของพี่คับ" ม่านฟ้าตอบนายหัวเสียงดังฟังชัด วันนี้เด็กมันเอาเรื่อง มือน้อยที่เคยกำผ้าปูเตียงเปลี่ยนไปจับปลายเสื้อเชิ้ตของพี่ตะวันอย่างใจกล้า พร้อมออกแรงกระตุกเบาๆให้เสื้อหลุดออกจากขอบกางเกงของคนตัวโต ตะวันมองทุกการกระทำของน้องแล้วขำออกมาเบาๆ น้องเหมือนลูกแมวที่กลัวเสือจนตัวสั่น แต่ใจกล้าอยากให้อาหารเสือ แน่นอนว่าตะวันถูกใจสิ่งนี้มากๆ:) คนตัวโตแกล้งน้องคืนด้วยการโน้มตัวลงไป ใช้แขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและเส้นเลือดทั้งสองข้างค้ำไว้กับเตียงกักน้องไว้ตรงกลางไม่ให้ม่านฟ้าขยับไปไหน จมูกโด่งคลอเคลียอยู่แถวซอกคอขาวของม่านฟ้าน้องจ